Op maandag 6 februari 2023 overleed, na een rijk gevuld leven, Wilfried Patroons. Het zou een cliché kunnen zijn. Voor wie hem van ver of nabij kende was Wilfried echter alles behalve een cliché!
Geboren in 1939 in de Antwerpse Seefhoek liep hij school in het Xaveriuscollege, om nadien aan de UFSIA handelswetenschappen te studeren. Het karakteriseert Wilfried al dat hij zich voor de rest van zijn leven zou blijven inzetten voor de alumni, de oud- studenten, van zijn faculteit. Hij gaat beroepshalve aan de slag bij de Nederlandse Boekenclub, en groeit verder door tot commercieel directeur van de kranten Het Volk en Gazet van Antwerpen.
Nadat hij een eigen PR bedrijfje heeft opgezet, wordt hij ook PR verantwoordelijke voor brouwerij De Koninck. Het is dan ook in die hoedanigheid dat velen hem leren kennen als een minzaam, steeds luisterbereid man, met een groot hart. Een hart dat nog groter werd en/of heviger sloeg als Antwerpen of zijn geliefde brouwerij De Koninck ter sprake kwamen. Maar ook bier in het algemeen bleef hem bezighouden. Een gesprek met een brouwer was steeds een feest voor en met hem. Oprechte interesse ! Zo ook keek hij steeds met aandacht uit naar het verschijnen van De Zytholoog.
BIER
Het grote publiek leerde hem in 1978 kennen: toen kwam zijn eerste boek uit, onder de titel ‘BIER’. Het gaf als allereerste een compleet overzicht van de in België nog bestaande brouwerijen. Onnodig te zeggen dat dit boek een veelgezocht referentiewerk werd. Het zou ook voor Wilfried de aanzet worden voor een verdere passie: het behoud en de restauratie van het Antwerpse Brouwershuis. Ondertussen verschenen nog verschillende boeken van zijn hand: Met Konincklijke Groeten, over brouwerij De Koninck, De Pelgrim van De Koninck, over het iconische café recht over de brouwerij en Van Schijn tot Scheld. Hierin bespreekt Wilfried de noodzaak van vers water voor de stad (en haar brouwerijen) en gaat dieper in op de geschiedenis van de Herentalse Vaart.
Gulden Hamerke
Ondertussen was het initiatief rond het Brouwershuis wat stilgevallen, ondanks de mondelinge steun die toegezegd werd, stond hij er lange tijd alleen voor. Maar met de overtuigingskracht die hem kenmerkte, wist hij toch een tiental mensen geestdriftig te maken om samen de ‘Vrienden van het Brouwershuis’ vorm te geven en zonder ophouden te blijven pleiten voor de herwaardering en restauratie van het unieke Brouwershuis. Deze aanvankelijk eenzame strijd werd gezien en gewaardeerd: niet alleen verwelkomde het Antwerps BierCollege hem als erelid, in 2014 kreeg hij voor zijn indrukwekkende bijdrage aan (het koesteren van) onze biergeschiedenis het Gulden Hamerke.
Wilfried was voor de Vrienden van het Brouwershuis de voor de hand liggende voorzitter. Dat werd bevestigd toen in 2017 de stap gezet werd om vzw te worden. Tot 2020 zou hij voorzitter blijven, om dan bewust een plaatsje vrij te maken voor verjonging. Maar ondertussen werd in 2019 alle hens aan dek geroepen om het vijfhonderdste geboortejaar van Gilbert Van Schoonbeke te herdenken. Niet alleen als inspirator, maar ook als organisator stak Wilfried een tandje bij en organiseerde met zijn ‘Vrienden’ een jaar lang de meest uiteenlopende activiteiten: van lezingen, over een heuse turfvaart tot een optreden van Stef Bos.
Erfgoedprijs
In dezelfde periode werd een boek uitgegeven, een strip op de markt gebracht én contact onderhouden met de Vrienden in het Nederlandse Veenendaal. Wat dan weer resulteerde in de nodige bezoeken over- en weer. Een en ander bleef niet onopgemerkt en zo eindigde de vereniging in 2021 als tweede voor de Erfgoedprijs van de provincie Antwerpen. Prijs, die een terecht fiere voorzitter in ontvangst mocht nemen.
Kers op de taart is ongetwijfeld het feit dat, na meer dan twee decennia ‘de druk op de ketel te zetten’, budgetten werden vrijgemaakt door Vlaanderen en de stad Antwerpen. Ondertussen werden de restauratiewerkzaamheden aan het historisch gedeelte van het Brouwershuis aangevat. Maar het werk was niet gedaan, en daar was Wilfried zich zeer bewust van.
Altijd even minzaam, altijd even vriendelijk, gaf hij de jongste tijd wel eens lucht aan zijn ongenoegen dat het hem fysiek niet zo goed meer af ging. Dat viel hem immens zwaar, omdat zijn scherpe geest in opstand kwam zonder er veel aan te kunnen doen. Wat hem eens te meer typeert is dat hij bleef plannen maken, bleef inspireren, bleef lijnen uitzetten en ideeën opperen. Op 25 januari, tijdens de maandelijkse vergadering van de ‘Vrienden’ gaf hij te kennen het iets kalmer aan te willen gaan doen. Althans voorlopig. Enkele medische ingrepen zouden echter weldra soelaas brengen.
Wisten we veel dat het zijn laatste vergadering zou worden…
De vele getuigenissen die ons sinds maandag bereiken wijzen allemaal in de zelfde richting:
Innemend, diplomaat, vriendelijk, charmant, een Heer, ‘nen gentleman, inspirerend, aanpakker, groot hart, volhardend, Antwerpenaar, genieter, bierliefhebber, kortom, een heus ‘monument’.
Het was een eer en een genoegen hem als overtuigd ABC- lid en als ‘Vriend van het Brouwershuis’ gekend te hebben. Het was een voorrecht om met en naast hem te werken en deel te nemen aan zo ontelbaar veel initiatieven. Onze dank gaat uit naar echtgenote Monique en zijn familie, waarvan we hem zo dikwijls hebben mogen ‘lenen’.
Een Grote Meneer vertrok naar de ‘overkant’…
